Zanim zaczniemy dokładnie wgłębiać się w siły rządzące rynkiem walutowym, warto dokładnie poznać i zrozumieć kilka podstawowych definicji, bez których nie będziemy w tanie poprawienie zrozumieć świata finansów:
Spread – jest to różnica między ceną kupna i sprzedaży danej waluty. Najczęściej wysokość spreadu podawana jest w ujęciu procentowym. Spread można zaobserwować niemal w każdej instytucji zajmującej się wymianą walut. Na przykład, w kantorze walutowym, który zawsze kupuje od nas waluty w cenie niższej niż cena sprzedaży.
Kurs kupna waluty – jest to kurs, po którym kantor wymiany walut lub bank kupuje od nas walutę obcą na PLN. Zawsze kurs kupna jest niższy od kursu sprzedaży, ponieważ w innej sytuacji instytucja wymieniające nam waluty ponosiłaby straty.
Kurs sprzedaży waluty – jest to kurs, po którym klienci kupują obce waluty od kantoru, banku lub innej instytucji świadczącej wymianę walut.
Dźwignia finansowa – mnożnik, pozwalający kontrolować dużą pozycję znacznie mniejszym kapitałem. Wysokość dźwigni określa wielkość kapitału obcego w porównaniu do kapitału własnego.
Na forexie dźwignia finansowa to możliwość dysponowania dużo większą kwotą, o ile inwestor posiada środki na pokrycie depozytu, przeważnie tylko 5-15% wartości całego kontraktu. Narzędzie wykorzystywane jest przede wszystkim przez inwestorów z większą skłonnością do ryzyka, którzy inwestując jedynie ułamek wartości kontraktu mają możliwość osiągnięcia dużo większych zysków lub strat. i
W przypadku firm, dźwignia finansowa to metoda finansowania działalności. Firma, dofinansowując się kapitałem obcym, może liczyć na dużo większe zyski. Korzyści z zastosowania dźwigni finansowej możemy zaobserwować, kiedy koszt obcego kapitału jest niższy od rentowności firmy.
Pips (punkt) – najmniejsza wartość zmiany kursu rejestrowania przy danej parze walutowej.
Hedging – sposób zabezpieczania firm przed ryzykiem walutowym, z reguły przy wykorzystaniu instrumentów pochodnych. Hedging polega na otwieraniu przeciwnych pozycji walutowych w stosunku do ryzyka walutowego z którym mamy do czynienia. Przykładowo, firma dostaje wynagrodzenie w euro ale prowadzi rozliczenia w złotówkach. Firma więc zakupuje kontrakt na sprzedaż EURPLN w kwocie wynagrodzenia w euro, dzięki czemu nie musi obawiać się niekorzystnych dla siebie fluktuacji walutowych.
Kurs walutowy – zmieniająca się cena walut, która jet uzależniona od popytu i podaży na rynku walutowym na dane waluty, gdyż kurs walutowy zawsze analizuje się z punktu widzenia pary walutowej (o niej więcej poniżej).
Para walutowa – dwie waluty, które tworzą kurs walutowy, np. EUR/USD, EUS/CHF.
Inflacja – spadek wartości waluty. Bezpośrednim skutkiem inflacji jest wzrost cen towarów. Inflacje określa się stopniem inflacji wyrażanym za pomocą wartości procentowych, które obrazują wzrost cen na rynku.
Deflacja – jest to przeciwieństwo inflacji. Polega na ograniczeniu podaży pieniądza na rynku walutowym oraz wzroście jego siły nabywczej. Z deflacją mamy do czynienia, kiedy poziom inflacji spada poniżej zera.
Stopa procentowa – wartość, która wyraża kwotę, którą pożyczkobiorca musi zapłacić właścicielowi kapitału za pożyczone mu środki. Wysokość stopy procentowej, określanej przez władze monetarne kraju, wpływa na kurs waluty obowiązującej w danym kraju.
Kurs krokowy – kurs wymiany dwóch walut w odniesieniu do siebie. Jest wyliczany na podstawie wartości danej waluty w porównaniu do dolara.
Rynek opcji – rynek, na którym instrumentami finansowymi są prawa do kupna i sprzedaży pakietów aukcji lub dewiz po określonej wcześniej cenie.
Wartość rynkowa – wartość w dolarach, wyznaczana w oparciu o obowiązujące ceny rynkowe, które otrzymałby klient, jeśli jego pozycje zostałyby zamknięte z natychmiastową dostawą na rynek.
Rynek walutowy na pozór wydaje się bardzo skomplikowanym mechanizmem, który ciężko zrozumieć. Jeśli chcemy się na nim swobodnie poruszać, warto zapoznać się z podstawowymi pojęciami, których definicję przedstawiono powyżej.
